1 καὶ ἐν ἔτει ἑξηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ Ἀλέξανδρος ὁ τοῦ Ἀντιόχου ὁ Ἐπιφανὴς καὶ Πτολεμαίδα καὶ αὐτόν καὶ ἐβασίλευσεν ἐκεῖ 2 καὶ ἤκουσεν Δημήτριος ὁ βασιλεὺς καὶ δυνάμεις πολλὰς σφόδρα καὶ εἰς συνάντησιν αὐτῷ εἰς πόλεμον 3 καὶ Δημήτριος πρὸς Ιωναθαν ἐπιστολὰς λόγοις εἰρηνικοῖς ὥστε μεγαλῦναι αὐτόν 4 εἶπεν γάρ τοῦ εἰρήνην θεῖναι μετ' αὐτῶν πρὶν ἢ θεῖναι αὐτὸν μετὰ Ἀλεξάνδρου καθ' ἡμῶν 5 μνησθήσεται γὰρ πάντων τῶν κακῶν ὧν πρὸς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ εἰς τὸ ἔθνος 6 καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐξουσίαν δυνάμεις καὶ ὅπλα καὶ εἶναι αὐτὸν σύμμαχον αὐτοῦ καὶ τὰ ὅμηρα τὰ ἐν τῇ ἄκρᾳ εἶπεν αὐτῷ 7 καὶ ἦλθεν Ιωναθαν εἰς Ιερουσαλημ καὶ τὰς ἐπιστολὰς εἰς τὰ ὦτα παντὸς τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐκ τῆς ἄκρας 8 καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν ὅτε ἤκουσαν ὅτι ἔδωκεν αὐτῷ ὁ βασιλεὺς ἐξουσίαν δύναμιν 9 καὶ οἱ ἐκ τῆς ἄκρας Ιωναθαν τὰ ὅμηρα καὶ αὐτοὺς τοῖς γονεῦσιν αὐτῶν 10 καὶ ᾤκησεν Ιωναθαν ἐν Ιερουσαλημ καὶ ἤρξατο οἰκοδομεῖν καὶ καινίζειν τὴν πόλιν 11 καὶ εἶπεν πρὸς τοὺς ποιοῦντας τὰ ἔργα οἰκοδομεῖν τὰ τείχη καὶ τὸ ὄρος Σιων κυκλόθεν ἐκ λίθων τετραπόδων εἰς ὀχύρωσιν καὶ ἐποίησαν οὕτως 12 καὶ ἔφυγον οἱ ἀλλογενεῖς οἱ ὄντες ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν οἷς ᾠκοδόμησεν Βακχίδης 13 καὶ ἕκαστος τὸν τόπον αὐτοῦ καὶ εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ 14 πλὴν ἐν Βαιθσουροις τινες τῶν τὸν νόμον καὶ τὰ προστάγματα ἦν γὰρ εἰς φυγαδευτήριον 15 καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τὰς ἐπαγγελίας ὅσας Δημήτριος τῷ Ιωναθαν καὶ αὐτῷ τοὺς πολέμους καὶ τὰς ἀνδραγαθίας ἃς ἐποίησεν αὐτὸς καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ τοὺς κόπους οὓς ἔσχον 16 καὶ εἶπεν μὴ εὑρήσομεν ἄνδρα τοιοῦτον ἕνα καὶ νῦν ποιήσομεν αὐτὸν φίλον καὶ σύμμαχον ἡμῶν 17 καὶ ἔγραψεν ἐπιστολὰς καὶ αὐτῷ κατὰ τοὺς λόγους τούτους λέγων 18 βασιλεὺς Ἀλέξανδρος τῷ ἀδελφῷ Ιωναθαν χαίρειν 19 ἀκηκόαμεν περὶ σοῦ ὅτι ἀνὴρ δυνατὸς ἰσχύι καὶ ἐπιτήδειος εἶ τοῦ εἶναι ἡμῶν φίλος 20 καὶ νῦν σε σήμερον ἀρχιερέα τοῦ ἔθνους σου καὶ φίλον βασιλέως καλεῖσθαί σε καὶ αὐτῷ πορφύραν καὶ στέφανον χρυσοῦν καὶ φρονεῖν τὰ ἡμῶν καὶ φιλίας πρὸς ἡμᾶς 21 καὶ Ιωναθαν τὴν ἁγίαν στολὴν τῷ ἑβδόμῳ μηνὶ ἔτους ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ ἐν ἑορτῇ σκηνοπηγίας καὶ δυνάμεις καὶ ὅπλα πολλά 22 καὶ ἤκουσεν Δημήτριος τοὺς λόγους τούτους καὶ ἐλυπήθη καὶ εἶπεν 23 τί τοῦτο ἐποιήσαμεν ὅτι ἡμᾶς Ἀλέξανδρος τοῦ φιλίαν τοῖς Ιουδαίοις εἰς στήριγμα 24 γράψω αὐτοῖς κἀγὼ λόγους παρακλήσεως καὶ ὕψους καὶ δομάτων ὅπως ὦσιν σὺν ἐμοὶ εἰς βοήθειαν 25 καὶ αὐτοῖς κατὰ τοὺς λόγους τούτους βασιλεὺς Δημήτριος τῷ ἔθνει τῶν Ιουδαίων χαίρειν 26 ἐπεὶ τὰς πρὸς ἡμᾶς συνθήκας καὶ τῇ φιλίᾳ ἡμῶν καὶ οὐ τοῖς ἐχθροῖς ἡμῶν ἠκούσαμεν καὶ ἐχάρημεν 27 καὶ νῦν ἔτι τοῦ πρὸς ἡμᾶς πίστιν καὶ ὑμῖν ἀγαθὰ ἀνθ' ὧν ποιεῖτε μεθ' ἡμῶν 28 καὶ ὑμῖν ἀφέματα πολλὰ καὶ δώσομεν ὑμῖν δόματα 29 καὶ νῦν ὑμᾶς καὶ πάντας τοὺς Ιουδαίους ἀπὸ τῶν φόρων καὶ τῆς τιμῆς τοῦ ἁλὸς καὶ ἀπὸ τῶν στεφάνων 30 καὶ ἀντὶ τοῦ τρίτου τῆς σπορᾶς καὶ ἀντὶ τοῦ ἡμίσους τοῦ καρποῦ τοῦ ξυλίνου τοῦ μοι λαβεῖν ἀπὸ τῆς σήμερον καὶ ἐπέκεινα τοῦ λαβεῖν ἀπὸ γῆς Ιουδα καὶ ἀπὸ τῶν τριῶν νομῶν τῶν αὐτῇ ἀπὸ τῆς Σαμαρίτιδος καὶ Γαλιλαίας ἀπὸ τῆς σήμερον ἡμέρας καὶ εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον 31 καὶ Ιερουσαλημ ἔστω ἁγία καὶ καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς αἱ δεκάται καὶ τὰ τέλη 32 καὶ τὴν ἐξουσίαν τῆς ἄκρας τῆς ἐν Ιερουσαλημ καὶ δίδωμι τῷ ἀρχιερεῖ ὅπως ἂν ἐν αὐτῇ ἄνδρας οὓς ἂν αὐτὸς τοῦ φυλάσσειν αὐτήν 33 καὶ πᾶσαν ψυχὴν Ιουδαίων τὴν αἰχμαλωτισθεῖσαν ἀπὸ γῆς Ιουδα εἰς πᾶσαν βασιλείαν μου ἐλευθέραν δωρεάν καὶ πάντες τοὺς φόρους καὶ τῶν κτηνῶν αὐτῶν 34 καὶ πᾶσαι αἱ ἑορταὶ καὶ τὰ σάββατα καὶ νουμηνίαι καὶ ἡμέραι καὶ τρεῖς ἡμέραι πρὸ ἑορτῆς καὶ τρεῖς μετὰ ἑορτὴν ἔστωσαν πᾶσαι ἡμέραι ἀτελείας καὶ ἀφέσεως πᾶσιν τοῖς Ιουδαίοις τοῖς οὖσιν ἐν τῇ βασιλείᾳ μου 35 καὶ οὐχ ἕξει ἐξουσίαν οὐδεὶς πράσσειν καὶ τινα αὐτῶν περὶ παντὸς πράγματος 36 καὶ τῶν Ιουδαίων εἰς τὰς δυνάμεις τοῦ βασιλέως εἰς τριάκοντα χιλιάδας ἀνδρῶν καὶ δοθήσεται αὐτοῖς ξένια ὡς πάσαις ταῖς δυνάμεσιν τοῦ βασιλέως 37 καὶ ἐξ αὐτῶν ἐν τοῖς ὀχυρώμασιν τοῦ βασιλέως τοῖς μεγάλοις καὶ ἐκ τούτων ἐπὶ χρειῶν τῆς βασιλείας τῶν οὐσῶν εἰς πίστιν καὶ οἱ ἐπ' αὐτῶν καὶ οἱ ἄρχοντες ἔστωσαν ἐξ αὐτῶν καὶ πορευέσθωσαν τοῖς νόμοις αὐτῶν καθὰ καὶ ὁ βασιλεὺς ἐν γῇ Ιουδα 38 καὶ τοὺς τρεῖς νομοὺς τοὺς τῇ Ιουδαίᾳ ἀπὸ τῆς χώρας Σαμαρείας τῇ Ιουδαίᾳ πρὸς τὸ λογισθῆναι τοῦ γενέσθαι ὑφ' ἕνα τοῦ μὴ ἄλλης ἐξουσίας ἀλλ' ἢ τοῦ ἀρχιερέως 39 Πτολεμαίδα καὶ τὴν αὐτῇ δέδωκα δόμα τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν Ιερουσαλημ εἰς τὴν δαπάνην τοῖς ἁγίοις 40 κἀγὼ δίδωμι κατ' ἐνιαυτὸν δέκα πέντε χιλιάδας σίκλων ἀργυρίου ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βασιλέως ἀπὸ τῶν τόπων τῶν 41 καὶ πᾶν τὸ πλεονάζον ὃ οὐκ ἀπὸ τῶν χρειῶν ὡς ἐν τοῖς πρώτοις ἔτεσιν ἀπὸ τοῦ νῦν δώσουσιν εἰς τὰ ἔργα τοῦ οἴκου 42 καὶ ἐπὶ τούτοις πεντακισχιλίους σίκλους ἀργυρίου οὓς ἐλάμβανον ἀπὸ τῶν χρειῶν τοῦ ἁγίου ἀπὸ τοῦ λόγου κατ' ἐνιαυτόν καὶ ταῦτα διὰ τὸ αὐτὰ τοῖς ἱερεῦσιν τοῖς λειτουργοῦσιν 43 καὶ ὅσοι ἐὰν φύγωσιν εἰς τὸ ἱερὸν τὸ ἐν Ιεροσολύμοις καὶ ἐν πᾶσιν τοῖς ὁρίοις αὐτοῦ ὀφείλων βασιλικὰ καὶ πᾶν πρᾶγμα καὶ πάντα ὅσα ἐστὶν αὐτοῖς ἐν τῇ βασιλείᾳ μου 44 καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι καὶ τὰ ἔργα τῶν ἁγίων καὶ ἡ δαπάνη δοθήσεται ἐκ τοῦ λόγου τοῦ βασιλέως 45 καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι τὰ τείχη Ιερουσαλημ καὶ ὀχυρῶσαι κυκλόθεν καὶ ἡ δαπάνη δοθήσεται ἐκ τοῦ λόγου τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ οἰκοδομηθῆναι τὰ τείχη ἐν τῇ Ιουδαίᾳ 46 ὡς δὲ ἤκουσεν Ιωναθαν καὶ ὁ λαὸς τοὺς λόγους τούτους οὐκ ἐπίστευσαν αὐτοῖς οὐδὲ ὅτι τῆς κακίας τῆς μεγάλης ἧς ἐποίησεν ἐν Ισραηλ καὶ ἔθλιψεν αὐτοὺς σφόδρα 47 καὶ εὐδόκησαν ἐν Ἀλεξάνδρῳ ὅτι αὐτὸς ἐγένετο αὐτοῖς ἀρχηγὸς λόγων εἰρηνικῶν καὶ συνεμάχουν αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας 48 καὶ Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς δυνάμεις μεγάλας καὶ ἐξ ἐναντίας Δημητρίου 49 καὶ πόλεμον οἱ δύο βασιλεῖς καὶ ἔφυγεν ἡ παρεμβολὴ Δημητρίου καὶ ἐδίωξεν αὐτὸν ὁ Ἀλέξανδρος καὶ ἴσχυσεν ἐπ' αὐτούς 50 καὶ ἐστερέωσεν τὸν πόλεμον σφόδρα ἕως ἔδυ ὁ ἥλιος καὶ ἔπεσεν ὁ Δημήτριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ 51 καὶ Ἀλέξανδρος πρὸς Πτολεμαῖον βασιλέα Αἰγύπτου πρέσβεις κατὰ τοὺς λόγους τούτους λέγων 52 ἐπεὶ εἰς τὴν βασιλείαν μου καὶ ἐπὶ θρόνου πατέρων μου καὶ ἐκράτησα τῆς ἀρχῆς καὶ τὸν Δημήτριον καὶ τῆς χώρας ἡμῶν 53 καὶ πρὸς αὐτὸν μάχην καὶ αὐτὸς καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτοῦ ὑφ' ἡμῶν καὶ ἐπὶ θρόνου βασιλείας αὐτοῦ 54 καὶ νῦν στήσωμεν πρὸς αὑτοὺς φιλίαν καὶ νῦν δός μοι τὴν θυγατέρα σου εἰς γυναῖκα καὶ σοι καὶ δώσω σοι δόματα καὶ αὐτῇ ἄξιά σου 55 καὶ Πτολεμαῖος ὁ βασιλεὺς λέγων ἀγαθὴ ἡμέρα ἐν ᾗ εἰς γῆν πατέρων σου καὶ ἐπὶ θρόνου βασιλείας αὐτῶν 56 καὶ νῦν ποιήσω σοι ἃ ἔγραψας ἀλλὰ εἰς Πτολεμαίδα ὅπως ἴδωμεν ἀλλήλους καὶ σοι καθὼς εἴρηκας 57 καὶ Πτολεμαῖος ἐξ Αἰγύπτου αὐτὸς καὶ Κλεοπάτρα ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς Πτολεμαίδα ἔτους δευτέρου καὶ ἑξηκοστοῦ καὶ ἑκατοστοῦ 58 καὶ αὐτῷ Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεύς καὶ αὐτῷ Κλεοπάτραν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ καὶ ἐποίησεν τὸν γάμον αὐτῆς ἐν Πτολεμαίδι καθὼς οἱ βασιλεῖς ἐν δόξῃ μεγάλῃ 59 καὶ ἔγραψεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς Ιωναθη ἐλθεῖν εἰς συνάντησιν αὐτῷ 60 καὶ ἐπορεύθη μετὰ δόξης εἰς Πτολεμαίδα καὶ τοῖς δυσὶν βασιλεῦσι καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ἀργύριον καὶ χρυσίον καὶ τοῖς φίλοις αὐτῶν καὶ δόματα πολλὰ καὶ εὗρεν χάριν ἐνώπιον αὐτῶν 61 καὶ ἐπ' αὐτὸν ἄνδρες λοιμοὶ ἐξ Ισραηλ ἄνδρες παράνομοι κατ' αὐτοῦ καὶ οὐ αὐτοῖς ὁ βασιλεύς 62 καὶ ὁ βασιλεὺς καὶ Ιωναθαν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ αὐτὸν πορφύραν καὶ ἐποίησαν οὕτως 63 καὶ αὐτὸν ὁ βασιλεὺς μετ' αὐτοῦ καὶ εἶπεν τοῖς ἄρχουσιν αὐτοῦ μετ' αὐτοῦ εἰς μέσον τῆς πόλεως καὶ κηρύξατε τοῦ μηδένα κατ' αὐτοῦ περὶ μηδενὸς πράγματος καὶ μηδεὶς αὐτῷ περὶ παντὸς λόγου 64 καὶ ἐγένετο ὡς εἶδον οἱ τὴν δόξαν αὐτοῦ καθὼς ἐκήρυξεν καὶ αὐτὸν πορφύραν καὶ ἔφυγον πάντες 65 καὶ ἐδόξασεν αὐτὸν ὁ βασιλεὺς καὶ ἔγραψεν αὐτὸν τῶν πρώτων φίλων καὶ ἔθετο αὐτὸν στρατηγὸν καὶ μεριδάρχην 66 καὶ Ιωναθαν εἰς Ιερουσαλημ μετ' εἰρήνης καὶ εὐφροσύνης 67 καὶ ἐν ἔτει πέμπτῳ καὶ ἑξηκοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἦλθεν Δημήτριος υἱὸς Δημητρίου ἐκ Κρήτης εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων αὐτοῦ 68 καὶ ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς καὶ ἐλυπήθη σφόδρα καὶ εἰς Ἀντιόχειαν 69 καὶ Δημήτριος Ἀπολλώνιον τὸν ὄντα ἐπὶ Κοίλης Συρίας καὶ δύναμιν μεγάλην καὶ ἐπὶ Ιάμνειαν καὶ πρὸς Ιωναθαν τὸν ἀρχιερέα λέγων 70 σὺ μονώτατος ἐφ' ἡμᾶς ἐγὼ δὲ ἐγενήθην εἰς καταγέλωτα καὶ εἰς ὀνειδισμὸν διὰ σέ καὶ διὰ τί σὺ ἐξουσιάζῃ ἐφ' ἡμᾶς ἐν τοῖς ὄρεσι 71 νῦν οὖν εἰ πέποιθας ἐπὶ ταῖς δυνάμεσίν σου πρὸς ἡμᾶς εἰς τὸ πεδίον καὶ ἑαυτοῖς ἐκεῖ ὅτι μετ' ἐμοῦ ἐστιν δύναμις τῶν πόλεων 72 ἐρώτησον καὶ μάθε τίς εἰμι καὶ οἱ λοιποὶ οἱ βοηθοῦντες ἡμῖν καὶ λέγουσιν οὐκ ἔστιν ὑμῖν στάσις ποδὸς κατὰ πρόσωπον ἡμῶν ὅτι δὶς ἐτροπώθησαν οἱ πατέρες σου ἐν τῇ γῇ αὐτῶν 73 καὶ νῦν οὐ δυνήσῃ τὴν ἵππον καὶ δύναμιν τοιαύτην ἐν τῷ πεδίῳ ὅπου οὐκ ἔστιν λίθος οὐδὲ κόχλαξ οὐδὲ τόπος τοῦ φυγεῖν 74 ὡς δὲ ἤκουσεν Ιωναθαν τῶν λόγων Ἀπολλωνίου ἐκινήθη τῇ διανοίᾳ καὶ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν καὶ ἐξ Ιερουσαλημ καὶ αὐτῷ Σιμων ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐπὶ βοήθειαν αὐτῷ 75 καὶ ἐπὶ Ιοππην καὶ αὐτὴν οἱ ἐκ τῆς πόλεως ὅτι φρουρὰ Ἀπολλωνίου ἐν Ιοππη καὶ ἐπολέμησαν αὐτήν 76 καὶ φοβηθέντες οἱ ἐκ τῆς πόλεως καὶ ἐκυρίευσεν Ιωναθαν Ιοππης 77 καὶ ἤκουσεν Ἀπολλώνιος καὶ τρισχιλίαν ἵππον καὶ δύναμιν πολλὴν καὶ ἐπορεύθη εἰς Ἄζωτον ὡς καὶ ἅμα εἰς τὸ πεδίον διὰ τὸ ἔχειν αὐτὸν πλῆθος ἵππου καὶ πεποιθέναι ἐπ' αὐτῇ 78 καὶ ὀπίσω αὐτοῦ εἰς Ἄζωτον καὶ αἱ παρεμβολαὶ εἰς πόλεμον 79 καὶ Απολλώνιος χιλίαν ἵππον κρυπτῶς κατόπισθεν αὐτῶν 80 καὶ ἔγνω Ιωναθαν ὅτι ἔστιν ἔνεδρον κατόπισθεν αὐτοῦ καὶ ἐκύκλωσαν αὐτοῦ τὴν παρεμβολὴν καὶ τὰς σχίζας εἰς τὸν λαὸν ἐκ πρωίθεν ἕως δείλης 81 ὁ δὲ λαὸς εἱστήκει καθὼς Ιωναθαν καὶ ἐκοπίασαν οἱ ἵπποι αὐτῶν 82 καὶ εἵλκυσεν Σιμων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ πρὸς τὴν φάλαγγα ἡ γὰρ ἵππος καὶ ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἔφυγον 83 καὶ ἡ ἵππος ἐσκορπίσθη ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἔφυγον εἰς Ἄζωτον καὶ εἰς Βηθδαγων τὸ εἰδώλιον αὐτῶν τοῦ σωθῆναι 84 καὶ Ιωναθαν τὴν Ἄζωτον καὶ τὰς πόλεις τὰς κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἔλαβεν τὰ σκῦλα αὐτῶν καὶ τὸ ἱερὸν Δαγων καὶ τοὺς εἰς αὐτὸ πυρί 85 καὶ ἐγένοντο οἱ πεπτωκότες μαχαίρᾳ σὺν τοῖς εἰς ἄνδρας ὀκτακισχιλίους 86 καὶ ἐκεῖθεν Ιωναθαν καὶ ἐπὶ Ἀσκαλῶνα καὶ οἱ ἐκ τῆς πόλεως εἰς συνάντησιν αὐτῷ ἐν δόξῃ μεγάλῃ 87 καὶ Ιωναθαν εἰς Ιερουσαλημ σὺν τοῖς παρ' αὐτοῦ ἔχοντες σκῦλα πολλά 88 καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τούτους καὶ ἔτι δοξάσαι τὸν Ιωναθαν 89 καὶ αὐτῷ πόρπην χρυσῆν ὡς ἔθος ἐστὶν δίδοσθαι τοῖς συγγενέσιν τῶν βασιλέων καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὴν Ακκαρων καὶ πάντα τὰ ὅρια αὐτῆς εἰς κληροδοσίαν