6
ἐβόησα ἐν θλίψει μου πρὸς κύριον τὸν θεόν μου καὶ μου ἐκ κοιλίας ᾅδου κραυγῆς μου ἤκουσας φωνῆς μου με εἰς βάθη καρδίας θαλάσσης καὶ ποταμοί με ἐκύκλωσαν πάντες οἱ μετεωρισμοί σου καὶ τὰ κύματά σου ἐπ' ἐμὲ κἀγὼ εἶπα ἐξ ὀφθαλμῶν σου ἆρα τοῦ πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου μοι ὕδωρ ἕως ψυχῆς μου ἄβυσσος ἐκύκλωσέν με ἐσχάτη ἔδυ κεφαλή μου εἰς σχισμὰς ὀρέων εἰς γῆν ἧς οἱ μοχλοὶ αὐτῆς κάτοχοι αἰώνιοι καὶ ἐκ φθορᾶς ζωή μου κύριε θεός μου ἐν τῷ τὴν ψυχήν μου ἀπ' ἐμοῦ τοῦ κυρίου ἐμνήσθην καὶ ἔλθοι πρὸς σὲ προσευχή μου εἰς ναὸν ἅγιόν σου φυλασσόμενοι μάταια καὶ ψευδῆ ἔλεος αὐτῶν 10 ἐγὼ δὲ μετὰ φωνῆς αἰνέσεως καὶ ἐξομολογήσεως θύσω σοι ὅσα ηὐξάμην σοι εἰς σωτηρίαν μου τῷ κυρίῳ προσευχὴ Αζαριου