10 ἐγὼ εἶπα ἐν τῷ ὕψει τῶν ἡμερῶν μου πορεύσομαι ἐν πύλαις ᾅδου τὰ ἔτη τὰ ἐπίλοιπα 11 εἶπα οὐκέτι οὐ μὴ ἴδω τὸ σωτήριον τοῦ θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς οὐ μὴ ἴδω ἄνθρωπον μετὰ 12 ἐκ τῆς συγγενείας μου τὸ λοιπὸν τῆς ζωῆς μου καὶ ἀπ' ἐμοῦ ὥσπερ ὁ σκηνὴν πήξας τὸ πνεῦμά μου παρ' ἐμοὶ ἐγένετο ὡς ἱστός ἐρίθου ἐγγιζούσης 13 ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἕως πρωὶ ὡς λέοντι οὕτως πάντα τὰ ὀστᾶ μου ἀπὸ γὰρ τῆς ἡμέρας ἕως τῆς νυκτὸς 14 ὡς χελιδών οὕτω φωνήσω καὶ ὡς περιστερά οὕτω μελετήσω γὰρ οἱ ὀφθαλμοί μου τοῦ βλέπειν εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὸν κύριον 15 ὃς με καὶ μου τὴν ὀδύνην τῆς ψυχῆς 16 κύριε περὶ αὐτῆς γὰρ σοι καὶ μου τὴν πνοήν καὶ ἔζησα 17 εἵλου γάρ μου τὴν ψυχήν ἵνα μὴ καὶ ὀπίσω μου πάσας τὰς ἁμαρτίας μου 18 οὐ γὰρ οἱ ἐν ᾅδου αἰνέσουσίν σε οὐδὲ οἱ εὐλογήσουσίν σε οὐδὲ ἐλπιοῦσιν οἱ ἐν ᾅδου τὴν ἐλεημοσύνην σου 19 οἱ ζῶντες εὐλογήσουσίν σε ὃν τρόπον κἀγώ ἀπὸ γὰρ τῆς σήμερον παιδία ποιήσω ἃ τὴν δικαιοσύνην σου κύριε τῆς σωτηρίας μου 20 καὶ οὐ παύσομαι εὐλογῶν σε μετὰ ψαλτηρίου πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου κατέναντι τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ προσευχὴ Μανασση