7
οἴμμοι ὅτι ἐγενόμην ὡς καλάμην ἐν ἀμήτῳ καὶ ὡς ἐπιφυλλίδα ἐν τρυγήτῳ οὐχ βότρυος τοῦ φαγεῖν τὰ πρωτόγονα οἴμμοι ψυχή ὅτι εὐλαβὴς ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἐν ἀνθρώποις οὐχ πάντες εἰς αἵματα δικάζονται ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐπὶ τὸ κακὸν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἑτοιμάζουσιν ἄρχων αἰτεῖ καὶ κριτὴς εἰρηνικοὺς λόγους ἐλάλησεν καταθύμιον ψυχῆς αὐτοῦ ἐστιν καὶ τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν ὡς σὴς καὶ βαδίζων ἐπὶ κανόνος ἐν ἡμέρᾳ σκοπιᾶς οὐαὶ οὐαί αἱ ἐκδικήσεις σου ἥκασιν νῦν ἔσονται κλαυθμοὶ αὐτῶν μὴ ἐν φίλοις καὶ μὴ ἐλπίζετε ἐπὶ ἡγουμένοις ἀπὸ τῆς συγκοίτου σου φύλαξαι τοῦ τι αὐτῇ διότι υἱὸς ἀτιμάζει πατέρα θυγάτηρ ἐπὶ τὴν μητέρα αὐτῆς νύμφη ἐπὶ τὴν πενθερὰν αὐτῆς ἐχθροὶ ἀνδρὸς πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ἐγὼ δὲ ἐπὶ τὸν κύριον ἐπὶ τῷ θεῷ τῷ σωτῆρί μου μου θεός μου μὴ μοι ἐχθρά μου ὅτι πέπτωκα καὶ διότι ἐὰν ἐν τῷ σκότει κύριος φωτιεῖ μοι ὀργὴν κυρίου ὅτι ἥμαρτον αὐτῷ ἕως τοῦ δικαιῶσαι αὐτὸν τὴν δίκην μου καὶ ποιήσει τὸ κρίμα μου καὶ με εἰς τὸ φῶς ὄψομαι τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ 10 καὶ ὄψεται ἐχθρά μου καὶ αἰσχύνην λέγουσα πρός με ποῦ κύριος θεός σου οἱ ὀφθαλμοί μου αὐτήν νῦν ἔσται εἰς καταπάτημα ὡς πηλὸς ἐν ταῖς ὁδοῖς 11 ἡμέρας ἀλοιφῆς πλίνθου ἐξάλειψίς σου ἡμέρα ἐκείνη καὶ νόμιμά σου 12  ἡμέρα ἐκείνη καὶ αἱ πόλεις σου ἥξουσιν εἰς ὁμαλισμὸν καὶ εἰς διαμερισμὸν Ἀσσυρίων καὶ αἱ πόλεις σου αἱ ὀχυραὶ εἰς διαμερισμὸν ἀπὸ Τύρου ἕως τοῦ ποταμοῦ Συρίας ἡμέρα ὕδατος καὶ θορύβου 13 καὶ ἔσται γῆ εἰς ἀφανισμὸν σὺν τοῖς αὐτὴν ἐκ καρπῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν 14 ποίμαινε λαόν σου ἐν ῤάβδῳ σου πρόβατα κληρονομίας σου καθ' ἑαυτοὺς δρυμὸν ἐν μέσῳ τοῦ Καρμήλου νεμήσονται τὴν Βασανῖτιν καὶ τὴν Γαλααδῖτιν καθὼς αἱ ἡμέραι τοῦ αἰῶνος 15 καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας ἐξοδίας σου ἐξ Αἰγύπτου ὄψεσθε θαυμαστά 16 ὄψονται ἔθνη καὶ ἐκ πάσης τῆς ἰσχύος αὐτῶν χεῖρας ἐπὶ τὸ στόμα αὐτῶν τὰ ὦτα αὐτῶν 17 λείξουσιν χοῦν ὡς ὄφεις σύροντες γῆν ἐν συγκλεισμῷ αὐτῶν ἐπὶ τῷ κυρίῳ θεῷ ἡμῶν καὶ φοβηθήσονται ἀπὸ σοῦ 18 τίς θεὸς ὥσπερ σύ ἀδικίας καὶ ἀσεβείας τοῖς καταλοίποις τῆς κληρονομίας αὐτοῦ καὶ οὐ εἰς μαρτύριον ὀργὴν αὐτοῦ ὅτι θελητὴς ἐλέους ἐστίν 19 αὐτὸς καὶ οἰκτιρήσει ἡμᾶς τὰς ἀδικίας ἡμῶν καὶ εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης πάσας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν 20 δώσεις ἀλήθειαν τῷ Ιακωβ ἔλεον τῷ Αβρααμ καθότι ὤμοσας τοῖς πατράσιν ἡμῶν κατὰ τὰς ἡμέρας τὰς ἔμπροσθεν