1 καὶ σύ Βηθλεεμ οἶκος τοῦ Εφραθα ὀλιγοστὸς εἶ τοῦ εἶναι ἐν χιλιάσιν Ιουδα ἐκ σοῦ μοι τοῦ εἶναι εἰς ἄρχοντα ἐν τῷ Ισραηλ καὶ αἱ ἔξοδοι αὐτοῦ ἀπ' ἀρχῆς ἐξ ἡμερῶν αἰῶνος 2 διὰ τοῦτο δώσει αὐτοὺς ἕως καιροῦ τικτούσης τέξεται καὶ οἱ ἐπίλοιποι τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἐπὶ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ 3 καὶ στήσεται καὶ ὄψεται καὶ ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν ἰσχύι κυρίου καὶ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ ὀνόματος κυρίου τοῦ θεοῦ αὐτῶν διότι νῦν μεγαλυνθήσεται ἕως ἄκρων τῆς γῆς 4 καὶ ἔσται αὕτη εἰρήνη ὅταν Ἀσσύριος ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν καὶ ὅταν ἐπὶ τὴν χώραν ὑμῶν καὶ ἐπ' αὐτὸν ἑπτὰ ποιμένες καὶ ὀκτὼ δήγματα ἀνθρώπων 5 καὶ ποιμανοῦσιν τὸν Ασσουρ ἐν ῤομφαίᾳ καὶ τὴν γῆν τοῦ Νεβρωδ ἐν τῇ τάφρῳ αὐτῆς καὶ ῤύσεται ἐκ τοῦ Ασσουρ ὅταν ἐπὶ τὴν γῆν ὑμῶν καὶ ὅταν ἐπὶ τὰ ὅρια ὑμῶν 6 καὶ ἔσται τὸ ὑπόλειμμα τοῦ Ιακωβ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν μέσῳ λαῶν πολλῶν ὡς δρόσος παρὰ κυρίου πίπτουσα καὶ ὡς ἄρνες ἐπὶ ἄγρωστιν ὅπως μὴ μηδεὶς μηδὲ ἐν υἱοῖς ἀνθρώπων 7 καὶ ἔσται τὸ ὑπόλειμμα τοῦ Ιακωβ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐν μέσῳ λαῶν πολλῶν ὡς λέων ἐν κτήνεσιν ἐν τῷ δρυμῷ καὶ ὡς σκύμνος ἐν ποιμνίοις προβάτων ὃν τρόπον ὅταν καὶ ἁρπάσῃ καὶ μὴ ᾖ ὁ 8 ὑψωθήσεται ἡ χείρ σου ἐπὶ τοὺς θλίβοντάς σε καὶ πάντες οἱ ἐχθροί σου 9 καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ λέγει κύριος τοὺς ἵππους σου ἐκ μέσου σου καὶ τὰ ἅρματά σου 10 καὶ τὰς πόλεις τῆς γῆς σου καὶ πάντα τὰ ὀχυρώματά σου 11 καὶ τὰ φάρμακά σου ἐκ τῶν χειρῶν σου καὶ οὐκ ἔσονται ἐν σοί 12 καὶ τὰ γλυπτά σου καὶ τὰς στήλας σου ἐκ μέσου σου καὶ οὐκέτι μὴ τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου 13 καὶ τὰ ἄλση σου ἐκ μέσου σου καὶ τὰς πόλεις σου 14 καὶ ποιήσω ἐν ὀργῇ καὶ ἐν θυμῷ ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἀνθ' ὧν οὐκ