4
1 δὲ Μωυσῆς καὶ εἶπεν ἐὰν οὖν μὴ πιστεύσωσίν μοι μηδὲ τῆς φωνῆς μου ἐροῦσιν γὰρ ὅτι οὐκ ὦπταί σοι ὁ θεός τί ἐρῶ πρὸς αὐτούς
2 εἶπεν δὲ αὐτῷ κύριος τί τοῦτό ἐστιν τὸ ἐν τῇ χειρί σου ὁ δὲ εἶπεν ῤάβδος
3 καὶ εἶπεν ῤῖψον αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἔρριψεν αὐτὴν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἐγένετο ὄφις καὶ ἔφυγεν Μωυσῆς ἀπ' αὐτοῦ
4 καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν τὴν χεῖρα καὶ τῆς κέρκου ἐκτείνας οὖν τὴν χεῖρα τῆς κέρκου καὶ ἐγένετο ῤάβδος ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ
5 ἵνα πιστεύσωσίν σοι ὅτι ὦπταί σοι κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων αὐτῶν θεὸς Αβρααμ καὶ θεὸς Ισαακ καὶ θεὸς Ιακωβ
6 εἶπεν δὲ αὐτῷ κύριος πάλιν τὴν χεῖρά σου εἰς τὸν κόλπον σου καὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸν κόλπον αὐτοῦ καὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐκ τοῦ κόλπου αὐτοῦ καὶ ἐγενήθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ ὡσεὶ χιών
7 καὶ εἶπεν πάλιν τὴν χεῖρά σου εἰς τὸν κόλπον σου καὶ τὴν χεῖρα εἰς τὸν κόλπον αὐτοῦ καὶ αὐτὴν ἐκ τοῦ κόλπου αὐτοῦ καὶ πάλιν εἰς τὴν χρόαν τῆς σαρκὸς αὐτοῦ
8 ἐὰν δὲ μὴ πιστεύσωσίν σοι μηδὲ τῆς φωνῆς τοῦ σημείου τοῦ πρώτου πιστεύσουσίν σοι τῆς φωνῆς τοῦ σημείου τοῦ ἐσχάτου
9 καὶ ἔσται ἐὰν μὴ πιστεύσωσίν σοι τοῖς δυσὶ σημείοις τούτοις μηδὲ τῆς φωνῆς σου λήμψῃ ἀπὸ τοῦ ὕδατος τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ξηρόν καὶ ἔσται τὸ ὕδωρ ὃ ἐὰν λάβῃς ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ αἷμα ἐπὶ τοῦ ξηροῦ
10 εἶπεν δὲ Μωυσῆς πρὸς κύριον δέομαι κύριε οὐχ ἱκανός εἰμι πρὸ τῆς ἐχθὲς οὐδὲ πρὸ τῆς τρίτης ἡμέρας οὐδὲ ἀφ' οὗ ἤρξω λαλεῖν τῷ θεράποντί σου ἰσχνόφωνος καὶ βραδύγλωσσος ἐγώ εἰμι
11 εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν τίς ἔδωκεν στόμα ἀνθρώπῳ καὶ τίς ἐποίησεν δύσκωφον καὶ κωφόν βλέποντα καὶ τυφλόν οὐκ ἐγὼ ὁ θεός
12 καὶ νῦν πορεύου καὶ ἐγὼ τὸ στόμα σου καὶ σε ὃ μέλλεις λαλῆσαι
13 καὶ εἶπεν Μωυσῆς δέομαι κύριε δυνάμενον ἄλλον ὃν
14 καὶ θυμωθεὶς ὀργῇ κύριος ἐπὶ Μωυσῆν εἶπεν οὐκ ἰδοὺ Ααρων ὁ ἀδελφός σου ὁ Λευίτης ἐπίσταμαι ὅτι λαλῶν λαλήσει αὐτός σοι καὶ ἰδοὺ αὐτὸς εἰς συνάντησίν σοι καὶ ἰδών σε χαρήσεται ἐν ἑαυτῷ
15 καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτὸν καὶ δώσεις τὰ ῤήματά μου εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἐγὼ τὸ στόμα σου καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ὑμᾶς ἃ ποιήσετε
16 καὶ αὐτός σοι πρὸς τὸν λαόν καὶ αὐτὸς ἔσται σου στόμα σὺ δὲ αὐτῷ ἔσῃ τὰ πρὸς τὸν θεόν
17 καὶ τὴν ῤάβδον ταύτην τὴν στραφεῖσαν εἰς ὄφιν λήμψῃ ἐν τῇ χειρί σου ἐν ᾗ ποιήσεις ἐν αὐτῇ τὰ σημεῖα
18 ἐπορεύθη δὲ Μωυσῆς καὶ πρὸς Ιοθορ τὸν γαμβρὸν αὐτοῦ καὶ λέγει πορεύσομαι καὶ πρὸς τοὺς ἀδελφούς μου τοὺς ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ὄψομαι εἰ ἔτι ζῶσιν καὶ εἶπεν Ιοθορ Μωυσῇ βάδιζε ὑγιαίνων
19 μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας τὰς πολλὰς ἐκείνας ἐτελεύτησεν ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν Μαδιαμ βάδιζε εἰς Αἴγυπτον τεθνήκασιν γὰρ πάντες οἱ ζητοῦντές σου τὴν ψυχήν
20 δὲ Μωυσῆς τὴν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία αὐτὰ ἐπὶ τὰ ὑποζύγια καὶ εἰς Αἴγυπτον ἔλαβεν δὲ Μωυσῆς τὴν ῤάβδον τὴν παρὰ τοῦ θεοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ
21 εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν πορευομένου σου καὶ εἰς Αἴγυπτον ὅρα πάντα τὰ τέρατα ἃ ἔδωκα ἐν ταῖς χερσίν σου ποιήσεις αὐτὰ ἐναντίον Φαραω ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴν καρδίαν αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ τὸν λαόν
22 σὺ δὲ ἐρεῖς τῷ Φαραω τάδε λέγει κύριος υἱὸς πρωτότοκός μου Ισραηλ
23 εἶπα δέ σοι τὸν λαόν μου ἵνα μοι λατρεύσῃ εἰ μὲν οὖν μὴ βούλει αὐτούς ὅρα οὖν ἐγὼ τὸν υἱόν σου τὸν πρωτότοκον
24 ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἐν τῷ καταλύματι αὐτῷ ἄγγελος κυρίου καὶ ἐζήτει αὐτὸν
25 καὶ λαβοῦσα Σεπφωρα ψῆφον τὴν ἀκροβυστίαν τοῦ υἱοῦ αὐτῆς καὶ πρὸς τοὺς πόδας καὶ εἶπεν ἔστη τὸ αἷμα τῆς περιτομῆς τοῦ παιδίου μου
26 καὶ ἀπ' αὐτοῦ διότι εἶπεν ἔστη τὸ αἷμα τῆς περιτομῆς τοῦ παιδίου μου
27 εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Ααρων πορεύθητι εἰς συνάντησιν Μωυσεῖ εἰς τὴν ἔρημον καὶ ἐπορεύθη καὶ αὐτῷ ἐν τῷ ὄρει τοῦ θεοῦ καὶ ἀλλήλους
28 καὶ Μωυσῆς τῷ Ααρων πάντας τοὺς λόγους κυρίου οὓς καὶ πάντα τὰ σημεῖα ἃ αὐτῷ
29 ἐπορεύθη δὲ Μωυσῆς καὶ Ααρων καὶ τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ισραηλ
30 καὶ ἐλάλησεν Ααρων πάντα τὰ ῤήματα ταῦτα ἃ ἐλάλησεν ὁ θεὸς πρὸς Μωυσῆν καὶ ἐποίησεν τὰ σημεῖα ἐναντίον τοῦ λαοῦ
31 καὶ ἐπίστευσεν ὁ λαὸς καὶ ἐχάρη ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ θεὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ὅτι εἶδεν αὐτῶν τὴν θλῖψιν κύψας δὲ ὁ λαὸς