1 εἰ δὲ τοίνυν τῶν μέχρι θανάτου πόνων οἱ ἑπτὰ ἀδελφοί πανταχόθεν ὅτι αὐτοδέσποτός ἐστιν τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός 2 εἰ γὰρ τοῖς πάθεσι δουλωθέντες ἐμιαροφάγησαν ἐλέγομεν ἂν τούτοις αὐτοὺς νενικῆσθαι 3 νυνὶ δὲ οὐχ οὕτως ἀλλὰ τῷ παρὰ θεῷ λογισμῷ τῶν παθῶν 4 ὧν οὐκ ἔστιν τὴν ἡγεμονίαν τῆς διανοίας γὰρ καὶ πάθους καὶ πόνων 5 πῶς οὖν οὐκ ἔστιν τούτοις τὴν τῆς εὐλογιστίας παθοκράτειαν ὁμολογεῖν οἳ τῶν μὲν διὰ πυρὸς ἀλγηδόνων οὐκ 6 καθάπερ γὰρ προβλῆτες λιμένων πύργοι τὰς τῶν κυμάτων ἀπειλὰς γαληνὸν τοῖς τὸν ὅρμον 7 οὕτως ἡ ἑπτάπυργος τῶν νεανίσκων εὐλογιστία τὸν τῆς εὐσεβείας ὀχυρώσασα λιμένα τὴν τῶν παθῶν ἐνίκησεν ἀκολασίαν 8 ἱερὸν γὰρ εὐσεβείας στήσαντες χορὸν ἀλλήλους λέγοντες 9 ἀδελφικῶς ἀδελφοί περὶ τοῦ νόμου μιμησώμεθα τοὺς τρεῖς τοὺς ἐπὶ τῆς Ἀσσυρίας νεανίσκους οἳ τῆς ἰσοπολίτιδος καμίνου 10 μὴ δειλανδρήσωμεν πρὸς τὴν τῆς εὐσεβείας ἐπίδειξιν 11 καὶ ὁ μέν θάρρει ἀδελφέ ἔλεγεν ὁ δέ εὐγενῶς καρτέρησον 12 ὁ δὲ ἔλεγεν μνήσθητε πόθεν ἐστέ ἢ τίνος πατρὸς χειρὶ σφαγιασθῆναι διὰ τὴν εὐσέβειαν Ισαακ 13 εἷς δὲ ἕκαστος ἀλλήλους ὁμοῦ πάντες φαιδροὶ καὶ μάλα θαρραλέοι ἑαυτούς ἔλεγον τῷ θεῷ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας τῷ δόντι τὰς ψυχὰς καὶ χρήσωμεν τῇ περὶ τὸν νόμον φυλακῇ τὰ σώματα 14 μὴ φοβηθῶμεν τὸν δοκοῦντα 15 μέγας γὰρ ψυχῆς ἀγὼν καὶ κίνδυνος ἐν αἰωνίῳ βασάνῳ κείμενος τοῖς τὴν ἐντολὴν τοῦ θεοῦ 16 τοιγαροῦν τὴν τοῦ θείου λογισμοῦ παθοκρατείαν 17 οὕτω γὰρ θανόντας ἡμᾶς Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ καὶ πάντες οἱ πατέρες 18 καὶ ἑνὶ ἑκάστῳ τῶν αὐτῶν ἀδελφῶν ἔλεγον οἱ μὴ ἡμᾶς ἀδελφέ μηδὲ ψεύσῃ τοὺς ἡμῶν ἀδελφούς 19 οὐκ ἀγνοεῖτε δὲ τὰ τῆς ἀδελφότητος φίλτρα ἅπερ ἡ θεία καὶ πάνσοφος πρόνοια διὰ πατέρων τοῖς γεννωμένοις ἐμέρισεν καὶ διὰ τῆς μητρῴας φυτεύσασα γαστρός 20 ἐν ᾗ τὸν ἴσον ἀδελφοὶ χρόνον καὶ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ πλασθέντες καὶ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ αἵματος αὐξηθέντες καὶ διὰ τῆς αὐτῆς ψυχῆς τελεσφορηθέντες 21 καὶ διὰ τῶν ἴσων χρόνων καὶ ἀπὸ τῶν αὐτῶν γαλακτοποτοῦντες πηγῶν ἀφ' ὧν ἐναγκαλισμάτων φιλάδελφοι ψυχαί 22 καὶ αὔξονται σφοδρότερον διὰ συντροφίας καὶ τῆς καθ' ἡμέραν συνηθείας καὶ τῆς ἄλλης παιδείας καὶ τῆς ἡμετέρας ἐν νόμῳ θεοῦ ἀσκήσεως 23 οὕτως δὴ τοίνυν συμπαθοῦς τῆς φιλαδελφίας οἱ ἑπτὰ ἀδελφοὶ συμπαθέστερον ἔσχον πρὸς ἀλλήλους 24 νόμῳ γὰρ τῷ αὐτῷ παιδευθέντες καὶ τὰς αὐτὰς ἀρετὰς καὶ τῷ δικαίῳ βίῳ μᾶλλον ἑαυτοὺς ἠγάπων 25 ἡ γὰρ ὁμοζηλία τῆς καλοκἀγαθίας αὐτῶν τὴν πρὸς ἀλλήλους εὔνοιαν καὶ ὁμόνοιαν 26 σὺν γὰρ τῇ εὐσεβείᾳ ποθεινοτέραν αὑτοῖς τὴν φιλαδελφίαν 27 ἀλλ' ὅμως καίπερ τῆς φύσεως καὶ τῆς συνηθείας καὶ τῶν τῆς ἀρετῆς ἠθῶν τὰ τῆς ἀδελφότητος αὐτοῖς φίλτρα διὰ τὴν εὐσέβειαν τοὺς ἀδελφοὺς οἱ τοὺς ὁρῶντες μέχρι θανάτου βασανιζομένους