17
οὐ θύσεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου μόσχον πρόβατον ἐν ἐστιν ἐν αὐτῷ μῶμος πᾶν ῤῆμα πονηρόν ὅτι βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σού ἐστιν ἐὰν δὲ εὑρεθῇ ἐν σοὶ ἐν μιᾷ τῶν πόλεών σου ὧν κύριος θεός σου δίδωσίν σοι ἀνὴρ γυνή ὅστις ποιήσει τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου τὴν διαθήκην αὐτοῦ καὶ ἐλθόντες λατρεύσωσιν θεοῖς ἑτέροις καὶ αὐτοῖς τῷ ἡλίῳ τῇ σελήνῃ παντὶ τῶν ἐκ τοῦ κόσμου τοῦ οὐρανοῦ οὐ καὶ σοι καὶ σφόδρα καὶ ἰδοὺ ἀληθῶς γέγονεν τὸ ῤῆμα γεγένηται τὸ βδέλυγμα τοῦτο ἐν Ισραηλ καὶ τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον τὴν γυναῖκα ἐκείνην καὶ λιθοβολήσετε αὐτοὺς ἐν λίθοις καὶ τελευτήσουσιν ἐπὶ δυσὶν μάρτυσιν ἐπὶ τρισὶν μάρτυσιν οὐκ ἐφ' ἑνὶ μάρτυρι καὶ χεὶρ τῶν μαρτύρων ἔσται ἐπ' αὐτῷ ἐν πρώτοις θανατῶσαι αὐτόν καὶ χεὶρ παντὸς τοῦ λαοῦ ἐπ' ἐσχάτων καὶ τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἐὰν δὲ ἀδυνατήσῃ ἀπὸ σοῦ ῤῆμα ἐν κρίσει ἀνὰ μέσον αἷμα αἵματος καὶ ἀνὰ μέσον κρίσις κρίσεως καὶ ἀνὰ μέσον ἁφὴ ἁφῆς καὶ ἀνὰ μέσον ἀντιλογία ἀντιλογίας ῤήματα κρίσεως ἐν ταῖς πόλεσιν ὑμῶν καὶ εἰς τὸν τόπον ὃν ἂν κύριος θεός σου τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ καὶ ἐλεύσῃ πρὸς τοὺς ἱερεῖς τοὺς Λευίτας καὶ πρὸς τὸν κριτήν ὃς ἂν γένηται ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ σοι τὴν κρίσιν 10 καὶ ποιήσεις κατὰ τὸ πρᾶγμα ἐὰν σοι ἐκ τοῦ τόπου οὗ ἂν κύριος θεός σου τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ καὶ φυλάξῃ σφόδρα ποιῆσαι κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν νομοθετηθῇ σοι 11 κατὰ τὸν νόμον καὶ κατὰ τὴν κρίσιν ἣν ἂν εἴπωσίν σοι ποιήσεις οὐκ ἀπὸ τοῦ ῤήματος οὗ ἐὰν σοι δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερά 12 καὶ ἄνθρωπος ὃς ἂν ποιήσῃ ἐν ὑπερηφανίᾳ τοῦ μὴ τοῦ ἱερέως τοῦ λειτουργεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ κριτοῦ ὃς ἂν ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ ἄνθρωπος ἐκεῖνος καὶ τὸν πονηρὸν ἐξ Ισραηλ 13 καὶ πᾶς λαὸς ἀκούσας φοβηθήσεται καὶ οὐκ ἀσεβήσει ἔτι 14 ἐὰν δὲ εἰς τὴν γῆν ἣν κύριος θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ καὶ κληρονομήσῃς αὐτὴν καὶ ἐπ' αὐτῆς καὶ εἴπῃς ἐπ' ἐμαυτὸν ἄρχοντα καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ μου 15 ἐπὶ σεαυτὸν ἄρχοντα ὃν ἂν κύριος θεός σου αὐτόν ἐκ τῶν ἀδελφῶν σου ἐπὶ σεαυτὸν ἄρχοντα οὐ δυνήσῃ ἐπὶ σεαυτὸν ἄνθρωπον ἀλλότριον ὅτι οὐκ ἀδελφός σού ἐστιν 16 διότι οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ ἵππον οὐδὲ μὴ τὸν λαὸν εἰς Αἴγυπτον ὅπως πληθύνῃ ἑαυτῷ ἵππον δὲ κύριος εἶπεν οὐ τῇ ὁδῷ ταύτῃ ἔτι 17 καὶ οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ γυναῖκας οὐδὲ αὐτοῦ καρδία καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ σφόδρα 18 καὶ ἔσται ὅταν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ καὶ γράψει ἑαυτῷ τὸ δευτερονόμιον τοῦτο εἰς βιβλίον παρὰ τῶν ἱερέων τῶν Λευιτῶν 19 καὶ ἔσται μετ' αὐτοῦ καὶ ἐν αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἵνα μάθῃ φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεὸν αὐτοῦ φυλάσσεσθαι πάσας τὰς ἐντολὰς ταύτας καὶ τὰ δικαιώματα ταῦτα ποιεῖν 20 ἵνα μὴ ὑψωθῇ καρδία αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ ἵνα μὴ ἀπὸ τῶν ἐντολῶν δεξιὰ ἀριστερά ὅπως ἂν μακροχρονίσῃ ἐπὶ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ αὐτὸς καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐν τοῖς υἱοῖς Ισραηλ