1 ψαλμὸς ᾠδῆς εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ σαββάτου 2 ἀγαθὸν τὸ τῷ κυρίῳ καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου ὕψιστε 3 τοῦ τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα 4 ἐν δεκαχόρδῳ ψαλτηρίῳ μετ' ᾠδῆς ἐν κιθάρᾳ 5 ὅτι εὔφρανάς με κύριε ἐν τῷ ποιήματί σου καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου ἀγαλλιάσομαι 6 ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου κύριε σφόδρα ἐβαθύνθησαν οἱ διαλογισμοί σου 7 ἀνὴρ ἄφρων οὐ γνώσεται καὶ ἀσύνετος οὐ ταῦτα 8 ἐν τῷ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ὡς χόρτον καὶ πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν ὅπως ἂν εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος 9 σὺ δὲ ὕψιστος εἰς τὸν αἰῶνα κύριε 10 ὅτι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου καὶ πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν 11 καὶ ὑψωθήσεται ὡς μονοκέρωτος τὸ κέρας μου καὶ τὸ γῆράς μου ἐν ἐλαίῳ πίονι 12 καὶ ὁ ὀφθαλμός μου ἐν τοῖς ἐχθροῖς μου καὶ ἐν τοῖς ἐπ' ἐμὲ πονηρευομένοις ἀκούσεται τὸ οὖς μου 13 δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει ὡσεὶ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται 14 πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ θεοῦ ἡμῶν 15 ἔτι πληθυνθήσονται ἐν γήρει πίονι καὶ εὐπαθοῦντες ἔσονται 16 τοῦ ὅτι εὐθὴς κύριος ὁ θεός μου καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ