1 εἰς τὸ τέλος τοῖς ἀλλοιωθησομένοις ἔτι εἰς στηλογραφίαν τῷ Δαυιδ εἰς διδαχήν 2 ὁπότε ἐνεπύρισεν τὴν Μεσοποταμίαν Συρίας καὶ τὴν Συρίαν Σωβα καὶ Ιωαβ καὶ ἐπάταξεν τὴν φάραγγα τῶν ἁλῶν δώδεκα χιλιάδας 3 ὁ θεός ἡμᾶς καὶ ἡμᾶς ὠργίσθης καὶ οἰκτίρησας ἡμᾶς 4 τὴν γῆν καὶ αὐτήν ἴασαι τὰ συντρίμματα αὐτῆς ὅτι ἐσαλεύθη 5 ἔδειξας τῷ λαῷ σου σκληρά ἐπότισας ἡμᾶς οἶνον κατανύξεως 6 ἔδωκας τοῖς φοβουμένοις σε σημείωσιν τοῦ φυγεῖν ἀπὸ προσώπου τόξου διάψαλμα 7 ὅπως ἂν ῤυσθῶσιν οἱ ἀγαπητοί σου σῶσον τῇ δεξιᾷ σου καὶ μου 8 ὁ θεὸς ἐλάλησεν ἐν τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ ἀγαλλιάσομαι καὶ Σικιμα καὶ τὴν κοιλάδα τῶν σκηνῶν 9 ἐμός ἐστιν Γαλααδ καὶ ἐμός ἐστιν Μανασση καὶ Εφραιμ κραταίωσις τῆς κεφαλῆς μου Ιουδας βασιλεύς μου 10 Μωαβ λέβης τῆς ἐλπίδος μου ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν τὸ ὑπόδημά μου ἐμοὶ ἀλλόφυλοι 11 τίς με εἰς πόλιν περιοχῆς τίς ὁδηγήσει με ἕως τῆς Ιδουμαίας 12 οὐχὶ σύ ὁ θεός ὁ ἡμᾶς καὶ οὐκ ὁ θεός ἐν ταῖς δυνάμεσιν ἡμῶν 13 δὸς ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεως καὶ ματαία σωτηρία ἀνθρώπου 14 ἐν δὲ τῷ θεῷ ποιήσομεν δύναμιν καὶ αὐτὸς τοὺς θλίβοντας ἡμᾶς