3
ψαλμὸς τῷ Δαυιδ ὁπότε ἀπὸ προσώπου Αβεσσαλωμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ κύριε τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με πολλοὶ ἐπ' ἐμέ πολλοὶ λέγουσιν τῇ ψυχῇ μου οὐκ ἔστιν σωτηρία αὐτῷ ἐν τῷ θεῷ αὐτοῦ διάψαλμα σὺ δέ κύριε ἀντιλήμπτωρ μου εἶ δόξα μου καὶ ὑψῶν τὴν κεφαλήν μου φωνῇ μου πρὸς κύριον ἐκέκραξα καὶ μου ἐξ ὄρους ἁγίου αὐτοῦ διάψαλμα ἐγὼ ἐκοιμήθην καὶ ὕπνωσα ὅτι κύριος μου οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ μοι κύριε σῶσόν με θεός μου ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχθραίνοντάς μοι ματαίως ὀδόντας ἁμαρτωλῶν τοῦ κυρίου σωτηρία καὶ ἐπὶ τὸν λαόν σου εὐλογία σου