1 εἰς τὸ τέλος ψαλμὸς ᾠδῆς τοῦ ἐγκαινισμοῦ τοῦ οἴκου τῷ Δαυιδ 2 ὑψώσω σε κύριε ὅτι με καὶ οὐκ ηὔφρανας τοὺς ἐχθρούς μου ἐπ' ἐμέ 3 κύριε ὁ θεός μου ἐκέκραξα πρὸς σέ καὶ ἰάσω με 4 κύριε ἐξ ᾅδου τὴν ψυχήν μου ἔσωσάς με ἀπὸ τῶν εἰς λάκκον 5 ψάλατε τῷ κυρίῳ οἱ ὅσιοι αὐτοῦ καὶ τῇ μνήμῃ τῆς ἁγιωσύνης αὐτοῦ 6 ὅτι ὀργὴ ἐν τῷ θυμῷ αὐτοῦ καὶ ζωὴ ἐν τῷ θελήματι αὐτοῦ τὸ ἑσπέρας αὐλισθήσεται κλαυθμὸς καὶ εἰς τὸ πρωὶ ἀγαλλίασις 7 ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ εὐθηνίᾳ μου οὐ μὴ σαλευθῶ εἰς τὸν αἰῶνα 8 κύριε ἐν τῷ θελήματί σου τῷ κάλλει μου δύναμιν δὲ τὸ πρόσωπόν σου καὶ ἐγενήθην τεταραγμένος 9 πρὸς σέ κύριε κεκράξομαι καὶ πρὸς τὸν θεόν μου δεηθήσομαι 10 τίς ὠφέλεια ἐν τῷ αἵματί μου ἐν τῷ με εἰς διαφθοράν μὴ σοι χοῦς ἢ τὴν ἀλήθειάν σου 11 ἤκουσεν κύριος καὶ ἠλέησέν με κύριος ἐγενήθη βοηθός μου 12 ἔστρεψας τὸν κοπετόν μου εἰς χορὸν ἐμοί τὸν σάκκον μου καὶ με εὐφροσύνην 13 ὅπως ἂν ψάλῃ σοι ἡ δόξα μου καὶ οὐ μὴ κύριε ὁ θεός μου εἰς τὸν αἰῶνα σοι