1 εἰς τὸ τέλος ὑπὲρ τῆς ἀντιλήμψεως τῆς ἑωθινῆς ψαλμὸς τῷ Δαυιδ 2 ὁ θεὸς ὁ θεός μου μοι ἵνα τί με μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου 3 ὁ θεός μου κεκράξομαι ἡμέρας καὶ οὐκ καὶ νυκτός καὶ οὐκ εἰς ἄνοιαν ἐμοί 4 σὺ δὲ ἐν ἁγίοις ὁ ἔπαινος Ισραηλ 5 ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες ἡμῶν ἤλπισαν καὶ ἐρρύσω αὐτούς 6 πρὸς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ 7 ἐγὼ δέ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος ὄνειδος ἀνθρώπου καὶ ἐξουδένημα λαοῦ 8 πάντες οἱ θεωροῦντές με με ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν ἐκίνησαν κεφαλήν 9 ἤλπισεν ἐπὶ κύριον ῤυσάσθω αὐτόν σωσάτω αὐτόν ὅτι θέλει αὐτόν 10 ὅτι σὺ εἶ ὁ με ἐκ γαστρός ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μαστῶν τῆς μητρός μου 11 ἐπὶ σὲ ἐκ μήτρας ἐκ κοιλίας μητρός μου θεός μου εἶ σύ 12 μὴ ἀπ' ἐμοῦ ὅτι θλῖψις ἐγγύς ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν 13 με μόσχοι πολλοί ταῦροι πίονες με 14 ἐπ' ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡς λέων ὁ ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος 15 ὡσεὶ ὕδωρ καὶ πάντα τὰ ὀστᾶ μου ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου 16 ἐξηράνθη ὡς ὄστρακον ἡ ἰσχύς μου καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου καὶ εἰς χοῦν θανάτου με 17 ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί συναγωγὴ πονηρευομένων με ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας 18 πάντα τὰ ὀστᾶ μου αὐτοὶ δὲ καὶ με 19 τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον 20 σὺ δέ κύριε μὴ μακρύνῃς τὴν βοήθειάν μου εἰς τὴν ἀντίλημψίν μου 21 ῤῦσαι ἀπὸ ῤομφαίας τὴν ψυχήν μου καὶ ἐκ χειρὸς κυνὸς τὴν μονογενῆ μου 22 σῶσόν με ἐκ στόματος λέοντος καὶ ἀπὸ κεράτων μονοκερώτων τὴν ταπείνωσίν μου 23 τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε 24 οἱ φοβούμενοι κύριον αἰνέσατε αὐτόν ἅπαν τὸ σπέρμα Ιακωβ δοξάσατε αὐτόν φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν τὸ σπέρμα Ισραηλ 25 ὅτι οὐκ ἐξουδένωσεν οὐδὲ τῇ δεήσει τοῦ πτωχοῦ οὐδὲ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ' ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτὸν μου 26 παρὰ σοῦ ὁ ἔπαινός μου ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ τὰς εὐχάς μου ἐνώπιον τῶν φοβουμένων αὐτόν 27 φάγονται πένητες καὶ καὶ αἰνέσουσιν κύριον οἱ αὐτόν ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος 28 μνησθήσονται καὶ πρὸς κύριον πάντα τὰ πέρατα τῆς γῆς καὶ ἐνώπιόν σου πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν 29 ὅτι τοῦ κυρίου ἡ βασιλεία καὶ αὐτὸς δεσπόζει τῶν ἐθνῶν 30 ἔφαγον καὶ πάντες οἱ πίονες τῆς γῆς ἐνώπιον αὐτοῦ πάντες οἱ εἰς τὴν γῆν καὶ ἡ ψυχή μου αὐτῷ ζῇ 31 καὶ τὸ σπέρμα μου δουλεύσει αὐτῷ τῷ κυρίῳ γενεὰ ἡ ἐρχομένη 32 καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ λαῷ τῷ τεχθησομένῳ ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριος