147
αλληλουια Αγγαιου καὶ Ζαχαριου Ιερουσαλημ τὸν κύριον αἴνει τὸν θεόν σου Σιων ὅτι τοὺς μοχλοὺς τῶν πυλῶν σου εὐλόγησεν τοὺς υἱούς σου ἐν σοί τιθεὶς τὰ ὅριά σου εἰρήνην καὶ στέαρ πυροῦ σε τὸ λόγιον αὐτοῦ τῇ γῇ ἕως τάχους δραμεῖται λόγος αὐτοῦ τοῦ διδόντος χιόνα ὡσεὶ ἔριον ὁμίχλην ὡσεὶ σποδὸν πάσσοντος βάλλοντος κρύσταλλον αὐτοῦ ὡσεὶ ψωμούς κατὰ πρόσωπον ψύχους αὐτοῦ τίς τὸν λόγον αὐτοῦ καὶ τήξει αὐτά πνεύσει τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ ῤυήσεται ὕδατα τὸν λόγον αὐτοῦ τῷ Ιακωβ δικαιώματα καὶ κρίματα αὐτοῦ τῷ Ισραηλ οὐκ ἐποίησεν οὕτως παντὶ ἔθνει καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ οὐκ ἐδήλωσεν αὐτοῖς