1 εἰς τὸ τέλος ψαλμὸς τῷ Δαυιδ 2 με κύριε ἐξ ἀνθρώπου πονηροῦ ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ῤῦσαί με 3 οἵτινες ἐλογίσαντο ἀδικίας ἐν καρδίᾳ ὅλην τὴν ἡμέραν πολέμους 4 ἠκόνησαν γλῶσσαν αὐτῶν ὡσεὶ ὄφεως ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν διάψαλμα 5 φύλαξόν με κύριε ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ ἀπὸ ἀνθρώπων ἀδίκων με οἵτινες ἐλογίσαντο τὰ διαβήματά μου 6 ἔκρυψαν ὑπερήφανοι παγίδα μοι καὶ σχοινία παγίδας τοῖς ποσίν μου ἐχόμενα τρίβου σκάνδαλον ἔθεντό μοι διάψαλμα 7 εἶπα τῷ κυρίῳ θεός μου εἶ σύ κύριε τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου 8 κύριε κύριε δύναμις τῆς σωτηρίας μου ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου ἐν ἡμέρᾳ πολέμου 9 μὴ με κύριε ἀπὸ τῆς ἐπιθυμίας μου ἁμαρτωλῷ κατ' ἐμοῦ μὴ με μήποτε ὑψωθῶσιν διάψαλμα 10 ἡ κεφαλὴ τοῦ κυκλώματος αὐτῶν κόπος τῶν χειλέων αὐτῶν καλύψει αὐτούς 11 πεσοῦνται ἐπ' αὐτοὺς ἄνθρακες ἐν πυρὶ αὐτούς ἐν ταλαιπωρίαις οὐ μὴ 12 ἀνὴρ γλωσσώδης οὐ ἐπὶ τῆς γῆς ἄνδρα ἄδικον κακὰ θηρεύσει εἰς διαφθοράν 13 ἔγνων ὅτι ποιήσει κύριος τὴν κρίσιν τοῦ πτωχοῦ καὶ τὴν δίκην τῶν πενήτων 14 πλὴν δίκαιοι τῷ ὀνόματί σου καὶ εὐθεῖς σὺν τῷ προσώπῳ σου