1 ᾠδὴ τῶν ἀναβαθμῶν μνήσθητι κύριε τοῦ Δαυιδ καὶ πάσης τῆς πραΰτητος αὐτοῦ 2 ὡς ὤμοσεν τῷ κυρίῳ ηὔξατο τῷ θεῷ Ιακωβ 3 εἰ εἰς σκήνωμα οἴκου μου εἰ ἐπὶ κλίνης στρωμνῆς μου 4 εἰ δώσω ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμὸν καὶ ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις μου 5 ἕως οὗ εὕρω τόπον τῷ κυρίῳ σκήνωμα τῷ θεῷ Ιακωβ 6 ἰδοὺ ἠκούσαμεν αὐτὴν ἐν Εφραθα εὕρομεν αὐτὴν ἐν τοῖς πεδίοις τοῦ δρυμοῦ 7 εἰς τὰ σκηνώματα αὐτοῦ εἰς τὸν τόπον οὗ ἔστησαν οἱ πόδες αὐτοῦ 8 κύριε εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου σὺ καὶ ἡ κιβωτὸς τοῦ ἁγιάσματός σου 9 οἱ ἱερεῖς σου δικαιοσύνην καὶ οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται 10 ἕνεκεν Δαυιδ τοῦ δούλου σου μὴ τὸ πρόσωπον τοῦ χριστοῦ σου 11 ὤμοσεν κύριος τῷ Δαυιδ ἀλήθειαν καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπὶ τὸν θρόνον σου 12 ἐὰν φυλάξωνται οἱ υἱοί σου τὴν διαθήκην μου καὶ τὰ μαρτύριά μου ταῦτα ἃ διδάξω αὐτούς καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ἕως τοῦ αἰῶνος ἐπὶ τοῦ θρόνου σου 13 ὅτι κύριος τὴν Σιων ᾑρετίσατο αὐτὴν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ 14 αὕτη ἡ κατάπαυσίς μου εἰς αἰῶνα αἰῶνος ὧδε ὅτι ᾑρετισάμην αὐτήν 15 τὴν θήραν αὐτῆς εὐλογῶν εὐλογήσω τοὺς πτωχοὺς αὐτῆς χορτάσω ἄρτων 16 τοὺς ἱερεῖς αὐτῆς σωτηρίαν καὶ οἱ ὅσιοι αὐτῆς ἀγαλλιάσει ἀγαλλιάσονται 17 ἐκεῖ κέρας τῷ Δαυιδ ἡτοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ μου 18 τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ αἰσχύνην ἐπὶ δὲ αὐτὸν τὸ ἁγίασμά μου