1 αλληλουια αʹ αλφ μακάριοι οἱ ἄμωμοι ἐν ὁδῷ οἱ πορευόμενοι ἐν νόμῳ κυρίου 2 μακάριοι οἱ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτόν 3 οὐ γὰρ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ ἐπορεύθησαν 4 σὺ τὰς ἐντολάς σου φυλάξασθαι σφόδρα 5 ὄφελον αἱ ὁδοί μου τοῦ φυλάξασθαι τὰ δικαιώματά σου 6 τότε οὐ μὴ ἐν τῷ με ἐπὶ πάσας τὰς ἐντολάς σου 7 σοι κύριε ἐν εὐθύτητι καρδίας ἐν τῷ μεμαθηκέναι με τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου 8 τὰ δικαιώματά σου φυλάξω μή με ἕως σφόδρα 9 βʹ βηθ ἐν τίνι ὁ νεώτερος τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐν τῷ φυλάσσεσθαι τοὺς λόγους σου 10 ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου σε μὴ με ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου 11 ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τὰ λόγιά σου ὅπως ἂν μὴ ἁμάρτω σοι 12 εὐλογητὸς εἶ κύριε δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου 13 ἐν τοῖς χείλεσίν μου πάντα τὰ κρίματα τοῦ στόματός σου 14 ἐν τῇ ὁδῷ τῶν μαρτυρίων σου ἐτέρφθην ὡς ἐπὶ παντὶ πλούτῳ 15 ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου ἀδολεσχήσω καὶ τὰς ὁδούς σου 16 ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου μελετήσω οὐκ τῶν λόγων σου 17 γʹ γιμαλ τῷ δούλῳ σου ζήσομαι καὶ φυλάξω τοὺς λόγους σου 18 τοὺς ὀφθαλμούς μου καὶ τὰ θαυμάσιά σου ἐκ τοῦ νόμου σου 19 πάροικος ἐγώ εἰμι ἐν τῇ γῇ μὴ ἀπ' ἐμοῦ τὰς ἐντολάς σου 20 ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ καιρῷ 21 ὑπερηφάνοις ἐπικατάρατοι οἱ ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου 22 ἀπ' ἐμοῦ ὄνειδος καὶ ἐξουδένωσιν ὅτι τὰ μαρτύριά σου 23 καὶ γὰρ ἄρχοντες καὶ κατ' ἐμοῦ ὁ δὲ δοῦλός σου ἠδολέσχει ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου 24 καὶ γὰρ τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστιν καὶ αἱ συμβουλίαι μου τὰ δικαιώματά σου 25 δʹ δελθ ἐκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου 26 τὰς ὁδούς μου καὶ μου δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου 27 ὁδὸν δικαιωμάτων σου συνέτισόν με καὶ ἀδολεσχήσω ἐν τοῖς θαυμασίοις σου 28 ἔσταξεν ἡ ψυχή μου ἀπὸ ἀκηδίας βεβαίωσόν με ἐν τοῖς λόγοις σου 29 ὁδὸν ἀδικίας ἀπ' ἐμοῦ καὶ τῷ νόμῳ σου ἐλέησόν με 30 ὁδὸν ἀληθείας ᾑρετισάμην τὰ κρίματά σου οὐκ 31 ἐκολλήθην τοῖς μαρτυρίοις σου κύριε μή με 32 ὁδὸν ἐντολῶν σου ἔδραμον ὅταν ἐπλάτυνας τὴν καρδίαν μου 33 εʹ η νομοθέτησόν με κύριε τὴν ὁδὸν τῶν δικαιωμάτων σου καὶ αὐτὴν διὰ παντός 34 συνέτισόν με καὶ τὸν νόμον σου καὶ φυλάξω αὐτὸν ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου 35 ὁδήγησόν με ἐν τρίβῳ τῶν ἐντολῶν σου ὅτι αὐτὴν ἠθέλησα 36 κλῖνον τὴν καρδίαν μου εἰς τὰ μαρτύριά σου καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν 37 τοὺς ὀφθαλμούς μου τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιότητα ἐν τῇ ὁδῷ σου ζῆσόν με 38 στῆσον τῷ δούλῳ σου τὸ λόγιόν σου εἰς τὸν φόβον σου 39 τὸν ὀνειδισμόν μου ὃν τὰ γὰρ κρίματά σου χρηστά 40 ἰδοὺ τὰς ἐντολάς σου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ζῆσόν με 41 ϛʹ ουαυ καὶ ἔλθοι ἐπ' ἐμὲ τὸ ἔλεός σου κύριε τὸ σωτήριόν σου κατὰ τὸ λόγιόν σου 42 καὶ τοῖς ὀνειδίζουσί με λόγον ὅτι ἤλπισα ἐπὶ τοὺς λόγους σου 43 καὶ μὴ ἐκ τοῦ στόματός μου λόγον ἀληθείας ἕως σφόδρα ὅτι ἐπὶ τὰ κρίματά σου 44 καὶ φυλάξω τὸν νόμον σου διὰ παντός εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος 45 καὶ ἐπορευόμην ἐν πλατυσμῷ ὅτι τὰς ἐντολάς σου 46 καὶ ἐλάλουν ἐν τοῖς μαρτυρίοις σου ἐναντίον βασιλέων καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην 47 καὶ ἐμελέτων ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου αἷς ἠγάπησα σφόδρα 48 καὶ ἦρα τὰς χεῖράς μου πρὸς τὰς ἐντολάς σου ἃς ἠγάπησα καὶ ἠδολέσχουν ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου 49 ζʹ ζαι μνήσθητι τὸν λόγον σου τῷ δούλῳ σου ᾧ με 50 αὕτη με ἐν τῇ ταπεινώσει μου ὅτι τὸ λόγιόν σου ἔζησέν με 51 ὑπερήφανοι ἕως σφόδρα ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου οὐκ 52 ἐμνήσθην τῶν κριμάτων σου ἀπ' αἰῶνος κύριε καὶ 53 ἀθυμία με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν τὸν νόμον σου 54 ψαλτὰ ἦσάν μοι τὰ δικαιώματά σου ἐν τόπῳ παροικίας μου 55 ἐμνήσθην ἐν νυκτὶ τοῦ ὀνόματός σου κύριε καὶ ἐφύλαξα τὸν νόμον σου 56 αὕτη ἐγενήθη μοι ὅτι τὰ δικαιώματά σου 57 ηʹ ηθ μερίς μου κύριε εἶπα φυλάξασθαι τὸν νόμον σου 58 ἐδεήθην τοῦ προσώπου σου ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐλέησόν με κατὰ τὸ λόγιόν σου 59 τὰς ὁδούς σου καὶ τοὺς πόδας μου εἰς τὰ μαρτύριά σου 60 ἡτοιμάσθην καὶ οὐκ ἐταράχθην τοῦ φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς σου 61 σχοινία ἁμαρτωλῶν μοι καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ 62 μεσονύκτιον τοῦ σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου 63 μέτοχος ἐγώ εἰμι πάντων τῶν φοβουμένων σε καὶ τῶν φυλασσόντων τὰς ἐντολάς σου 64 τοῦ ἐλέους σου κύριε πλήρης ἡ γῆ τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με 65 θʹ τηθ χρηστότητα ἐποίησας μετὰ τοῦ δούλου σου κύριε κατὰ τὸν λόγον σου 66 χρηστότητα καὶ παιδείαν καὶ γνῶσιν δίδαξόν με ὅτι ταῖς ἐντολαῖς σου ἐπίστευσα 67 πρὸ τοῦ με ταπεινωθῆναι ἐγὼ ἐπλημμέλησα διὰ τοῦτο τὸ λόγιόν σου ἐφύλαξα 68 χρηστὸς εἶ σύ κύριε καὶ ἐν τῇ χρηστότητί σου δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου 69 ἐπληθύνθη ἐπ' ἐμὲ ἀδικία ὑπερηφάνων ἐγὼ δὲ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου τὰς ἐντολάς σου 70 ἐτυρώθη ὡς γάλα ἡ καρδία αὐτῶν ἐγὼ δὲ τὸν νόμον σου ἐμελέτησα 71 ἀγαθόν μοι ὅτι ἐταπείνωσάς με ὅπως ἂν μάθω τὰ δικαιώματά σου 72 ἀγαθόν μοι ὁ νόμος τοῦ στόματός σου ὑπὲρ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου 73 ιʹ ιωθ αἱ χεῖρές σου ἐποίησάν με καὶ ἔπλασάν με συνέτισόν με καὶ μαθήσομαι τὰς ἐντολάς σου 74 οἱ φοβούμενοί σε ὄψονταί με καὶ εὐφρανθήσονται ὅτι εἰς τοὺς λόγους σου 75 ἔγνων κύριε ὅτι δικαιοσύνη τὰ κρίματά σου καὶ ἀληθείᾳ ἐταπείνωσάς με 76 γενηθήτω δὴ τὸ ἔλεός σου τοῦ με κατὰ τὸ λόγιόν σου τῷ δούλῳ σου 77 ἐλθέτωσάν μοι οἱ οἰκτιρμοί σου καὶ ζήσομαι ὅτι ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν 78 αἰσχυνθήτωσαν ὑπερήφανοι ὅτι ἀδίκως ἠνόμησαν εἰς ἐμέ ἐγὼ δὲ ἀδολεσχήσω ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου 79 μοι οἱ φοβούμενοί σε καὶ οἱ γινώσκοντες τὰ μαρτύριά σου 80 γενηθήτω ἡ καρδία μου ἄμωμος ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου ὅπως ἂν μὴ αἰσχυνθῶ 81 ιαʹ χαφ εἰς τὸ σωτήριόν σου ἡ ψυχή μου καὶ εἰς τὸν λόγον σου 82 οἱ ὀφθαλμοί μου εἰς τὸ λόγιόν σου λέγοντες πότε με 83 ὅτι ἐγενήθην ὡς ἀσκὸς ἐν πάχνῃ τὰ δικαιώματά σου οὐκ 84 πόσαι εἰσὶν αἱ ἡμέραι τοῦ δούλου σου πότε ποιήσεις μοι ἐκ τῶν με κρίσιν 85 μοι παράνομοι ἀδολεσχίας ἀλλ' οὐχ ὡς ὁ νόμος σου κύριε 86 πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου ἀλήθεια ἀδίκως με βοήθησόν μοι 87 παρὰ βραχὺ με ἐν τῇ γῇ ἐγὼ δὲ οὐκ τὰς ἐντολάς σου 88 κατὰ τὸ ἔλεός σου ζῆσόν με καὶ φυλάξω τὰ μαρτύρια τοῦ στόματός σου 89 ιβʹ λαβδ εἰς τὸν αἰῶνα κύριε ὁ λόγος σου ἐν τῷ οὐρανῷ 90 εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν ἡ ἀλήθειά σου ἐθεμελίωσας τὴν γῆν καὶ 91 τῇ διατάξει σου ἡ ἡμέρα ὅτι τὰ σύμπαντα δοῦλα σά 92 εἰ μὴ ὅτι ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν τότε ἂν ἐν τῇ ταπεινώσει μου 93 εἰς τὸν αἰῶνα οὐ μὴ τῶν δικαιωμάτων σου ὅτι ἐν αὐτοῖς ἔζησάς με κύριε 94 σός εἰμι ἐγώ σῶσόν με ὅτι τὰ δικαιώματά σου 95 ἐμὲ ἁμαρτωλοὶ τοῦ με τὰ μαρτύριά σου 96 πάσης συντελείας εἶδον πέρας πλατεῖα ἡ ἐντολή σου σφόδρα 97 ιγʹ μημ ὡς ἠγάπησα τὸν νόμον σου κύριε ὅλην τὴν ἡμέραν μελέτη μού ἐστιν 98 ὑπὲρ τοὺς ἐχθρούς μου ἐσόφισάς με τὴν ἐντολήν σου ὅτι εἰς τὸν αἰῶνά μοί ἐστιν 99 ὑπὲρ πάντας τοὺς διδάσκοντάς με ὅτι τὰ μαρτύριά σου μελέτη μού ἐστιν 100 ὑπὲρ πρεσβυτέρους ὅτι τὰς ἐντολάς σου 101 ἐκ πάσης ὁδοῦ πονηρᾶς ἐκώλυσα τοὺς πόδας μου ὅπως ἂν φυλάξω τοὺς λόγους σου 102 ἀπὸ τῶν κριμάτων σου οὐκ ὅτι σὺ ἐνομοθέτησάς μοι 103 ὡς γλυκέα τῷ λάρυγγί μου τὰ λόγιά σου ὑπὲρ μέλι καὶ κηρίον τῷ στόματί μου 104 ἀπὸ τῶν ἐντολῶν σου διὰ τοῦτο ἐμίσησα πᾶσαν ὁδὸν ἀδικίας ὅτι σὺ ἐνομοθέτησάς μοι 105 ιδʹ νουν λύχνος τοῖς ποσίν μου ὁ λόγος σου καὶ φῶς ταῖς τρίβοις μου 106 ὀμώμοκα καὶ ἔστησα τοῦ φυλάξασθαι τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου 107 ἐταπεινώθην ἕως σφόδρα κύριε ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου 108 τὰ ἑκούσια τοῦ στόματός μου εὐδόκησον δή κύριε καὶ τὰ κρίματά σου δίδαξόν με 109 ἡ ψυχή μου ἐν ταῖς χερσίν μου διὰ παντός καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ 110 ἔθεντο ἁμαρτωλοὶ παγίδα μοι καὶ ἐκ τῶν ἐντολῶν σου οὐκ ἐπλανήθην 111 ἐκληρονόμησα τὰ μαρτύριά σου εἰς τὸν αἰῶνα ὅτι ἀγαλλίαμα τῆς καρδίας μού εἰσιν 112 ἔκλινα τὴν καρδίαν μου τοῦ ποιῆσαι τὰ δικαιώματά σου εἰς τὸν αἰῶνα δι' ἀντάμειψιν 113 ιεʹ σαμχ παρανόμους ἐμίσησα καὶ τὸν νόμον σου ἠγάπησα 114 βοηθός μου καὶ ἀντιλήμπτωρ μου εἶ σύ εἰς τὸν λόγον σου 115 ἀπ' ἐμοῦ πονηρευόμενοι καὶ τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ μου 116 μου κατὰ τὸ λόγιόν σου καὶ ζήσομαι καὶ μὴ με ἀπὸ τῆς προσδοκίας μου 117 βοήθησόν μοι καὶ σωθήσομαι καὶ μελετήσω ἐν τοῖς δικαιώμασίν σου διὰ παντός 118 πάντας τοὺς ἀπὸ τῶν δικαιωμάτων σου ὅτι ἄδικον τὸ ἐνθύμημα αὐτῶν 119 ἐλογισάμην πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς τῆς γῆς διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰ μαρτύριά σου διὰ παντός 120 καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰς σάρκας μου ἀπὸ γὰρ τῶν κριμάτων σου ἐφοβήθην 121 ιϛʹ αιν ἐποίησα κρίμα καὶ δικαιοσύνην μὴ με τοῖς ἀδικοῦσίν με 122 τὸν δοῦλόν σου εἰς ἀγαθόν μὴ συκοφαντησάτωσάν με ὑπερήφανοι 123 οἱ ὀφθαλμοί μου εἰς τὸ σωτήριόν σου καὶ εἰς τὸ λόγιον τῆς δικαιοσύνης σου 124 ποίησον μετὰ τοῦ δούλου σου κατὰ τὸ ἔλεός σου καὶ τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με 125 δοῦλός σού εἰμι ἐγώ συνέτισόν με καὶ γνώσομαι τὰ μαρτύριά σου 126 καιρὸς τοῦ ποιῆσαι τῷ κυρίῳ τὸν νόμον σου 127 διὰ τοῦτο ἠγάπησα τὰς ἐντολάς σου ὑπὲρ χρυσίον καὶ τοπάζιον 128 διὰ τοῦτο πρὸς πάσας τὰς ἐντολάς σου πᾶσαν ὁδὸν ἄδικον ἐμίσησα 129 ιζʹ φη θαυμαστὰ τὰ μαρτύριά σου διὰ τοῦτο αὐτὰ ἡ ψυχή μου 130 ἡ δήλωσις τῶν λόγων σου φωτιεῖ καὶ συνετιεῖ νηπίους 131 τὸ στόμα μου καὶ εἵλκυσα πνεῦμα ὅτι τὰς ἐντολάς σου 132 ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐλέησόν με κατὰ τὸ κρίμα τῶν ἀγαπώντων τὸ ὄνομά σου 133 τὰ διαβήματά μου κατὰ τὸ λόγιόν σου καὶ μὴ μου πᾶσα ἀνομία 134 λύτρωσαί με ἀπὸ συκοφαντίας ἀνθρώπων καὶ φυλάξω τὰς ἐντολάς σου 135 τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου καὶ δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου 136 διεξόδους ὑδάτων οἱ ὀφθαλμοί μου ἐπεὶ οὐκ ἐφύλαξαν τὸν νόμον σου 137 ιηʹ σαδη δίκαιος εἶ κύριε καὶ εὐθὴς ἡ κρίσις σου 138 δικαιοσύνην τὰ μαρτύριά σου καὶ ἀλήθειαν σφόδρα 139 με ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου ὅτι τῶν λόγων σου οἱ ἐχθροί μου 140 πεπυρωμένον τὸ λόγιόν σου σφόδρα καὶ ὁ δοῦλός σου ἠγάπησεν αὐτό 141 νεώτερός εἰμι ἐγὼ καὶ τὰ δικαιώματά σου οὐκ 142 ἡ δικαιοσύνη σου δικαιοσύνη εἰς τὸν αἰῶνα καὶ ὁ νόμος σου ἀλήθεια 143 θλῖψις καὶ ἀνάγκη εὕροσάν με αἱ ἐντολαί σου μελέτη μου 144 δικαιοσύνη τὰ μαρτύριά σου εἰς τὸν αἰῶνα συνέτισόν με καὶ ζήσομαι 145 ιθʹ κωφ ἐκέκραξα ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου μου κύριε τὰ δικαιώματά σου 146 ἐκέκραξά σε σῶσόν με καὶ φυλάξω τὰ μαρτύριά σου 147 ἐν ἀωρίᾳ καὶ ἐκέκραξα εἰς τοὺς λόγους σου 148 οἱ ὀφθαλμοί μου πρὸς ὄρθρον τοῦ μελετᾶν τὰ λόγιά σου 149 τῆς φωνῆς μου ἄκουσον κύριε κατὰ τὸ ἔλεός σου κατὰ τὸ κρίμα σου ζῆσόν με 150 οἱ με ἀνομίᾳ ἀπὸ δὲ τοῦ νόμου σου ἐμακρύνθησαν 151 ἐγγὺς εἶ σύ κύριε καὶ πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου ἀλήθεια 152 κατ' ἀρχὰς ἔγνων ἐκ τῶν μαρτυρίων σου ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα ἐθεμελίωσας αὐτά 153 κʹ ρης ἰδὲ τὴν ταπείνωσίν μου καὶ με ὅτι τὸν νόμον σου οὐκ 154 κρῖνον τὴν κρίσιν μου καὶ λύτρωσαί με διὰ τὸν λόγον σου ζῆσόν με 155 μακρὰν ἀπὸ ἁμαρτωλῶν σωτηρία ὅτι τὰ δικαιώματά σου οὐκ 156 οἱ οἰκτιρμοί σου πολλοί κύριε κατὰ τὸ κρίμα σου ζῆσόν με 157 πολλοὶ οἱ με καὶ με ἐκ τῶν μαρτυρίων σου οὐκ 158 εἶδον ἀσυνθετοῦντας καὶ ὅτι τὰ λόγιά σου οὐκ ἐφυλάξαντο 159 ἰδὲ ὅτι τὰς ἐντολάς σου ἠγάπησα κύριε ἐν τῷ ἐλέει σου ζῆσόν με 160 ἀρχὴ τῶν λόγων σου ἀλήθεια καὶ εἰς τὸν αἰῶνα πάντα τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου 161 καʹ σεν ἄρχοντες με δωρεάν καὶ ἀπὸ τῶν λόγων σου ἐδειλίασεν ἡ καρδία μου 162 ἀγαλλιάσομαι ἐγὼ ἐπὶ τὰ λόγιά σου ὡς ὁ εὑρίσκων σκῦλα πολλά 163 ἀδικίαν ἐμίσησα καὶ ἐβδελυξάμην τὸν δὲ νόμον σου ἠγάπησα 164 ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ᾔνεσά σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου 165 εἰρήνη πολλὴ τοῖς ἀγαπῶσιν τὸν νόμον σου καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς σκάνδαλον 166 τὸ σωτήριόν σου κύριε καὶ τὰς ἐντολάς σου ἠγάπησα 167 ἐφύλαξεν ἡ ψυχή μου τὰ μαρτύριά σου καὶ ἠγάπησεν αὐτὰ σφόδρα 168 ἐφύλαξα τὰς ἐντολάς σου καὶ τὰ μαρτύριά σου ὅτι πᾶσαι αἱ ὁδοί μου ἐναντίον σου κύριε 169 κβʹ θαυ ἐγγισάτω ἡ δέησίς μου ἐνώπιόν σου κύριε κατὰ τὸ λόγιόν σου συνέτισόν με 170 τὸ ἀξίωμά μου ἐνώπιόν σου κατὰ τὸ λόγιόν σου ῤῦσαί με 171 τὰ χείλη μου ὕμνον ὅταν διδάξῃς με τὰ δικαιώματά σου 172 φθέγξαιτο ἡ γλῶσσά μου τὸ λόγιόν σου ὅτι πᾶσαι αἱ ἐντολαί σου δικαιοσύνη 173 γενέσθω ἡ χείρ σου τοῦ σῶσαί με ὅτι τὰς ἐντολάς σου ᾑρετισάμην 174 ἐπεπόθησα τὸ σωτήριόν σου κύριε καὶ ὁ νόμος σου μελέτη μού ἐστιν 175 ζήσεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰνέσει σε καὶ τὰ κρίματά σου βοηθήσει μοι 176 ἐπλανήθην ὡς πρόβατον ζήτησον τὸν δοῦλόν σου ὅτι τὰς ἐντολάς σου οὐκ