107
ᾠδὴ ψαλμοῦ τῷ Δαυιδ ἑτοίμη καρδία μου θεός ἑτοίμη καρδία μου ᾄσομαι καὶ ψαλῶ ἐν τῇ δόξῃ μου ψαλτήριον καὶ κιθάρα ὄρθρου σοι ἐν λαοῖς κύριε καὶ ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσιν ὅτι μέγα ἐπάνω τῶν οὐρανῶν τὸ ἔλεός σου καὶ ἕως τῶν νεφελῶν ἀλήθειά σου ὑψώθητι ἐπὶ τοὺς οὐρανούς θεός καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν δόξα σου ὅπως ἂν ῤυσθῶσιν οἱ ἀγαπητοί σου σῶσον τῇ δεξιᾷ σου καὶ μου θεὸς ἐλάλησεν ἐν τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ ὑψωθήσομαι καὶ Σικιμα καὶ τὴν κοιλάδα τῶν σκηνῶν ἐμός ἐστιν Γαλααδ καὶ ἐμός ἐστιν Μανασση καὶ Εφραιμ ἀντίλημψις τῆς κεφαλῆς μου Ιουδας βασιλεύς μου 10 Μωαβ λέβης τῆς ἐλπίδος μου ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν τὸ ὑπόδημά μου ἐμοὶ ἀλλόφυλοι 11 τίς με εἰς πόλιν περιοχῆς τίς ὁδηγήσει με ἕως τῆς Ιδουμαίας 12 οὐχὶ σύ θεός ἡμᾶς καὶ οὐκ θεός ἐν ταῖς δυνάμεσιν ἡμῶν 13 δὸς ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεως καὶ ματαία σωτηρία ἀνθρώπου 14 ἐν τῷ θεῷ ποιήσομεν δύναμιν καὶ αὐτὸς τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν